Henriëtte Aarsse en Guus Gerhard

Jet Aarsse en Gus Gerhard

Tante Jet is onderwijzeres geworden en ging daarna mee met de familie Borel, als gouvernante naar Egypte. Toen de familie naar Indië werd overgeplaatst besloot Tante Jet alleen terug te gaan naar Holland. Ze was de enige vrouw op een vrachtboot. De bemanning vond dat niet zo prettig omdat ze zich nu netjes moesten kleden voor tafel en op hun woorden moesten passen. De kapitein adviseerde Tante Jet om vooral in Marseille van boord te gaan omdat het in de Golf van Biskaje zo kon spoken. De scheepsarts (Oom Guus) vond echter dat ze best aan boord kon blijven, dus zei Tante Jet de ene dag: “Ja, ik ga” en de andere dag: “Nee, ik ga niet”. Tenslotte ging ze toch in Marseille van boord, maar ze had in haar kajuit een zakdoekje laten liggen. De scheepsjongen bracht het aan de scheepsarts: die liet het zakdoekje later door zijn Moeder wassen en strijken. Vervolgens schreef hij een brief aan Tante Jet waarin hij haar vertelde dat hij het zakdoekje terug kwam brengen, maar of ze hem alsjeblieft van het station kwam halen want hij kende de weg niet zo goed in Den Haag. Toen de brief voorgelezen werd zei grootmoeder Wilhelmina: “Jet, je hebt toch niet geflirt” . “Nee, Ma”, zei Tante Jet. Maar tussen het station en het huis aan de Nieuwe Uitleg had Oom Guus haar al gevraagd en ze zei nog “Ja” ook. Oom Guus en Tante Jet woonden eerst in Herwijnen; daarna kreeg Oom Guus een praktijk in Elspeet waar ze samen jaren hebben gewoond. Het doktershuis lag tussen Elspeet en het kasteel Staverden, bij een bosje dennen, en het heette: “in de Dennen”. In de volksmond werd Oom Guus Gerhard: “Gaard mit den Dennen” genoemd.

Op een dag zei een Elspeter boer tegen Oom Guus: “Wat weet g’er eigenlijk van”. “Ik ben eigenlijk ook boer. Ik heb een sik en twee pinken”, zei Oom Guus. In Elspeet heten veel families: “Mouw”. Als Tante Jet met Oom Guus door het dorp wandelde zei hij als ze werden gegroet: “Dag Mouw”, of: “Dag Vest”, of: “Dag Jas”. Later pas kwam Tante Jet erachter dat er geen Jassen of Vesten waren, maar alleen maar Mouwen.

De kinderen Hahn hebben dikwijls in de vacantie bij Oom Guus en Tante Jet gelogeerd. Tante Do heeft er drie maanden gekuurd toen zij ziek was geworden (in een paviljoentje in het dennenbosje). Later heeft zij tijdens het jubileum van het Dioconessenziekenhuis Oom Huug leren kennen, die de feestelijkheden opfleurde met een klein muziekorkest.

1931. Oom Guus had als eerste in de verre omtrek een auto, en later ook een radio. Hier zitten Tante en Oom op de treeplank bij het dokstershuis in Elspeet.

Toen Prins Hendrik vlak bij Elspeet een ernstig auto-ongeluk had gekregen” is hij zolang bij Oom Guus en Tante Jet thuis verpleegd, tot hij weer vervoerd kon worden.

Oom Guus had maar één oog. Het andere was hij kwijtgeraakt tijdens een jachtpartij, door de burgemeester van Rotterdam, “s Jacobs. De uitkering- ƒ 1.000.

In de Tweede Wereldoorlog verhuisden Oom en Tante naar de Voltastraat in Amersfoort. Oma Hahn woonde bij hun in. Na de capitulatie van Japan vonden de nichten Joke en Jettie Hahn en de neef Henri Aarsse een gastvrij adres bij Oom Guus en Tante Jet, tot hun ouders weer terug in Nederland waren. Later zijn Oom en Tante naar een centraal gelegen bejaardenhuis in het centrum van Amersfoort gegaan. Oma Hahn ging naar het Hospice Wallon in Amsterdam. Tante Jet heeft nog lang voor Oom Guus gezorgd, die op hoge leeftijd wat kinds was. Zo kwam hij in zijn gedachten niet verder dan 27 jaar, een leeftijd waarop hij Tante nog niet had leren kennen. Geduldig legde ze hem aldoor uit wie ze nu precies was.

Oom werd 80, Tante Jet 90 jaar: het was een goed huwlijk.

Oom Gus Gerhard en Tante Jet met Clara en Ineke	Oom Gus Gerhard en Tante Jet met hun kleinkinderen: Ineke, Henriëtte Clara en Guusje	Tante Mimi [Gerhard - de WIt], Oom Guus [Gerhard], Ineke, Tante Jet [Gerhard - Hahn]en Oma Hahn	Doktershuis in Elspeet. Met Jet Gerhard?