Tante Victoire

	Victoire d’Oultremont - Fritz. 3 mrt 1873 geb 8.10.1842 overl. 4.2.1919.

Tante Victoire was een echte zuster van Wilhelmina, later Wilhelmina Aarsse-Fritz. Er waren vijf kinderen Fritz: Charles, Anthelme en Henri, Victoire en Wilhelmina, en twee halfzusters, Henriëtte en Lydia de Ridder. Victoire werd gezelschapsdame bij de familie d’Oultremont in Brussel. Daarna trouwde zij, voor de kerk, met Octave d’Oultremont, 1813-1898. Ze werd daartoe ook Katholiek. Toen ze van haar zuster Wilhelmina op haar kop kreeg omdat ze van Protestant Katholiek geworden was, zei ze: ‘Le comte faut bien une messe’. Ze noemde zich daarna Madame de Grauw, want het woordje ‘de’ suggereerde iemand van adel, en was dus veel deftiger dan de naam Fritz. De graaf d’ Oultremont was eerder getrouwd geweest, maar of zijn eerste vrouw overleden was en of er kinderen uit het eerste huwlijk waren is niet bekend. Tante Victoire kreeg vier kinderen, drie dochters en een zoon: Marie, Edith, Charles en Leonie (of Nini).

		Zwemles: Rivage Tante Victoire, tante Cato Ohmstede, tante Lydia Willkom de Ridder, Grootmoeder Aarsse-Fritz en tante Jet
Buitenhuis van Victoire aan de Ourthe	Zwemles in de Ourthe, 1898.

Tante Victoire bezat een villa aan de Badhuisweg in Scheveningen, en een buitenverblijf in de Ardennen aan de Ourthe. Omdat het toen de gewoonte was dat de kinderen in de zomer bij familie gingen logeren, zag iedereen elkaar ‘s zomers in Scheveningen of in het buitenverblijf aan de Ourthe.

	De oudste dochter van Tante Victoire, Marie Walhain de Grauw met Jacques en Symone [Carte Postale - Salon 1904 - Ch. Wlhain - Dans l’Atelier]

Malie en Jacques. Ch Walhain, pinxit, petits Hollandais (Confidences)	Malie (Marie Louise Walhain) geb 1-8-1904 in Une Prise Facile, Ch Walhain	Malie - Enfant de Vèere (Zélande) Ch Walhain, Pinxit	Malie - Salon de 1913 - Ch Walhain, Soc des Artistes Français, Sur la Côte d’Émeraude

De oudste dochter, Marie (1875) trouwde met een bekend schilder: Charles Walhain (1877-1936). Het echtpaar kreeg zes kinderen: Octave, Pierre, Marie-Louise, Jacques, Symone en Michel. Tante Marie was een knappe vrouw, zoals te zien is op het schilderij: ‘Dans l’atelier’, van 1904. Ze staat daar afgebeeld met twee van haar kinderen, Jaques en Symone. Charles Walhain was portretschilder en lid van de Academie Francaise. De familie woonde in Parijs, waar Tante Do en Oom Huug ze wel eens hebben bezocht. De dochter Marie-Louise werd op dezelfde dag geboren als Opa Louis Hahn, 1 augustus 1904; ze werd ‘Malie’ genoemd. Haar vader schilderde haar in: ‘Sur la Côte d’ ‘Emeraude’ (zeer bekend), in: ‘Petits Hollan dais’ en in: ‘Enfant de Véere’. In: ‘Petits Hollandais’ poseert zij met haar broertje Jaques. Het schilderij: ‘Sur la Côte d’ Emeraude’ hing op de tentoonstelling van de Salon 1913, en werd daar gekocht door de Prinses van Luik, omdat: ‘Het meisje zoveel op mijn dochter lijkt’. Later bleek dat de Prinses van Luik familie was van d’Oultremont.

1904. Nini de Grauw [sic. Nini d’Oultremont] die later in het klooster is gegaan.	Villa Pacis (a). Where Nini taught French in Rome.	Villa Pacis (b). Postcard from Nini to Huug en Do

De jongste dochter van Tante Victoire, Léonie (1885), werd Nini genoemd. Nini is later non geworden, wat niemand verwacht had want ze was een mondain meisje. Zo was ze op één van de statige diners van Tante Victoire opgestaan, had tegen haar glas getikt en gezegd: ‘Je propose que chacun donne un baiser au voisin á droite’ en herhaalde dit later voor de ‘voisin á gauche’. Tante Nini trad toe tot een grote kloosterorde, waarvoor een flinke bruidschat betaald moest worden. Zij was lerares Frans en gaf les in de Villa Pacis, aan de Via Camilluccia 567 in Rome. Tante Do en Oom Huug hebben haar daar wel eens opgezocht. Oom Huug wilde een foto van haar maken, maar dat kon niet want dat moest ze eerst vragen aan mère supérieure. Zonder het te vragen kon ze ook niet een klein stukje onder aan de briefkaart voor Tante Jet schrijven. Wel vond ze het heerlijk dat iemand haar weer eens Nini’ noemde. Eén van haar leerlingen was Paola, de latere Prinses van Luik.

Tante Victoire (met donkere hoed), daarvoor Edith van Campenhout met kleine van Campenhoutjes (uit Brussel). Links Oma Hahn (met bloemenhoed), daarnaast Tante Jet Gerhard en Nini; daarvoor Tante Do en daarvoor in een wit jurkje Opa Louis	1902. Staande Tante Victoire, daarvoor Nini. Links staan tante Jet Gerhard en in de strandstoel tante Lien [Line], een zuster van Oom Guus Gerhard

De tweede dochter van Tante Victoire was Edith, getrouwd met Francois van Campenhout. Van de vijf kinderen van Edith kennen we ‘Berthe’ het beste (van 1909). Berthe was getrouwd met Eddy Hartert, die directeur geworden is van de Union Minière in de Congo. Berthe en Eddy woonden op een landgoed in Lodève, in de buurt van Montpeilier. Tante Do en Oom Huug hebben ze daar een paar keer opgezocht, op weg van Spanje naar Nederland en omgekeerd. Eddy was bijzonder aardig, altijd bezig met zijn landgoed. Tante Berthe was altijd zwak, ziek of misselijk, behalve als ze uitging, dan tutte ze zich op.